De winter is voorbij en dat betekend dat de meeste trainingswedstrijdjes weer beginnen! Vanaf februari kun je overal weer vol aan de slag en dat heb ik dan ook gedaan. In de afgelopen 2 maanden deed ik een viertal wedstrijdjes, vandaag ga ik je daar wat meer over vertellen.

Trainingskoers bij drc de Mol Dordrecht

Zaterdag 17 februari racete ik na mijn werk door naar Dordrecht om daar een trainingswedstrijd op het clubparkoers van DRC de Mol te rijden. In 2014 en 2015 was ik hier in het voorjaar wekelijks te vinden om deze wedstrijdjes te rijden. In 2016 begon ik met werken op zaterdag waardoor ik het niet meer had gedaan in de afgelopen jaren. Ook train ik een heel stuk minder op de fiets nu dan in de periode dat ik wielerwedstrijden reed. Behoorlijk spannend vond ik het dus maar vanaf dat ik aan de start stond vond ik het direct ook weer zo leuk! De ‘koers’ brengt een bepaalde spanning met zich mee, een spanning die voor mij anders voelt dan bij een hardloopwedstrijd. De wedstrijd ging over ruim een uur en onderweg moest ik het peloton 3x laten gaan. Flink balen natuurlijk want ooit reed ik makkelijk alle rondjes mee. Maar voor nu merkte ik dat ik nog niet genoeg snelheid had op de momenten dat het +45/50 km/h uur ging. Het voordeel van rijden op zo’n clubparkoers is, is dat je je kan laten dubbelen en opnieuw weer kan aansluiten. Op deze manier kun je toch lekker door blijven trainen op het moment dat je moet lossen. Na de wedstrijd reed ik nog anderhalf uur zelf door in de omgeving en dat was heel erg fijn. Ik heb dit gemist, ik wil dit weer vaker doen! In 2019 weer iedere week?

Zwemloop Bergen op Zoom

Een week later op zaterdag was het eind van de middag tijd voor de eerste zwemloop van het seizoen. Ik ging voor de korte afstand om een beetje in te komen. Het was heel, heel erg koud en ik wist nog niet hoe ik dat precies zou gaan aanpakken. Bij een zwemloop start je in het zwembad, je schoenen staan dan langs de kant te wachten. Normaal zou je die aandoen en rechtstreeks in je natte pak naar buiten rennen. Met temperaturen rond het vriespunt en een ijskoude oostelijke wind was ik daar toch wel een beetje bang voor. We starten in het zwembad en dat ging eigenlijk best redelijk, ik zwom redelijk makkelijk maar kon nog moeilijk versnellen. Ik telde mijn baantjes maar werd bij het laatste keerpunt niet aangetikt (dit doen de tellers op de kant om aan te geven dat je in je laatste baan bent). Ik begon te twijfelen en na mijn laatste baan kwam ik omhoog, ‘ik moet eruit!’. Helaas waren de tellers het er niet mee eens, een halve baan later zwom een dame die ik achter me had gelaten. Toen zij ook het water uit ging was dit voor mij het teken dat ik er ook uit mocht, jammer van de verloren tijd. Ik dacht even snel een extra shirtje aan te trekken over mijn hoofd maar door mijn natte lijf ging dit echt voor geen meter. Vervolgens wilde ik ook perse sokken aan doen om bevroren tenen te voorkomen maar ook dit was een drama. Zo’n 5-6 minuten wisselen later (i.p.v. 1 minuut) kon ik dan eindelijk naar buiten om te lopen. Dit ging niet goed, dit ging niet slecht. Ik kon geen heel strak tempo lopen, met name tegen de wind ik merkte ik dat ik het zwaar had. Mijn benen deden pijn van de kou en ik was blij dat ik over de finish kwam. Geen slecht gevoel na deze dag, er is ruimte voor verbetering maar de basis zit er wel.

Rico Salvetti loop Moergestel

Dan op zondag 4 maart was het tijd voor mijn allereerste 10km loop. Hoewel ik deze afstand regelmatig train was ik toch heel erg zenuwachtig. Ik wist niet goed hoe dit zou gaan, hoe ik deze race moest indelen en welk tempo ik ongeveer zou kunnen lopen. Ik startte een beetje op reserve, bang voor de afstand die nog moest komen. Na 3 km kwam ik een man tegen die wel zo ongeveer mijn tempo liep. Ik besloot bij hem in de buurt te blijven om zo een constant tempo te kunnen blijven lopen. Rond de 5km had ik het even zwaar, wellicht was dit mentaal omdat ik hier normaal aan mijn max zit en uit kan stappen. Kilometer 6, 7 en 8 gingen daarna eigenlijk best lekker. Ik kon het tempo goed bijbenen maar durfde nog steeds niet te versnellen. De laatste 2 kilometer kreeg ik het moeilijk, ik moest echt gaan pushen om het tempo gelijk te kunnen houden. Daarnaast begon ook mijn linker knie aardig veel zeer te doen. Doorbijten Maatje, doorbijten. Wat een heerlijk gevoel waren die laatste 100 meter, dat gevoel dat het was gelukt, dat ik het had gered in een vlak tempo zonder compleet in te storten was heerlijk. Uiteindelijk kwam ik met een tijd van net boven de 52 minuten over de streep. Voor nu was dit alles wat erin zat. Er is nog werk aan de winkel te komende maanden.

Sprint triathlon op de club

Na de Rico Salvetti zat ik even in een dip. De eerste week na de 10km bleef mijn knie vervelend, ik fietste en zwom wel maar lopen kwam er niet echt van. De week daarop werd ik ziek, echt goed ziek. Een hele week in bed en niet trainen. Afgelopen week was ik nog steeds niet helemaal fit. Ik deed om de dag een korte en rustige training zonder al te veel verwachtingen. De triahtlon vereniging waar ik lid ben had grote plannen voor het weekend. Op vrijdag, zaterdag en zondag stonden er verschillende trainingswedstrijdjes op het programma. Die eerste 2 moest ik helaas laten schieten, maar gisteren ochtend besloot ik dan alsnog mee te doen. Het was in sprint triathlon: 750 m zwemmen in het zwembad, 20km fietsen en 5km lopen. Dat zwemmen ging nog aardig goed, ik merkte al snel dat ik de power miste maar op techniek zwom ik netjes mijn baantjes. Daarna op de fiets merkte ik pas hoe weinig er in mijn lichaam zat, ik was niet vooruit te branden en reed op slakken tempo rond. Het was echt kilometers aftellen, hier werd ik niet blij van. Als laatste moest er nog gelopen worden, ook deze besloot ik gewoon netjes technisch te doen zonder tot het gaatje te gaan. 

Het was alles behalve een vlekkeloze trainingswinter, regelmatig zat ik langs de kant en kon ik niet (optimaal) trainen. Ik ga dat merken komend seizoen maar alsnog heb ik er zin in. De laatste weekjes knallen voor het seizoen echt begint! 

Benieuwd naar de rest van mijn fit journey? Via mijn instagram houdt ik je dagelijks op de hoogte.