Na twee loopwedstrijden in 2019 was het vandaag tijd voor mijn eerste multisport wedstrijd van het jaar. De korte zwemloop in Breda. Eigenlijk stond de lange zwemloop op mijn programma maar helaas waren de inschrijvingen hiervoor vol. De korte dus, 500 meter zwemmen in het zwembad en 5 kilometer lopen buiten in de zon. Ik baalde er eerst flink van dat ik niet op de lange afstand kon starten maar uiteindelijk kreeg ik afgelopen week steeds meer zin om vollebak te gaan op de korte afstand. Gisteren namen de zenuwen wat meer de overhand want ‘zou kort en intensief, daar train ik toch eigenlijk niet voor?’.

Vanmorgen, zondag 21 april 2019, vertrok ik een beetje voor 12:00 met de fiets richting het zwembad. Aangezien het zwembad zo’n 4 km van mijn huis is en de reis met de fiets sneller is dan met de auto, leek me dat een prima idee. Tas mee en lekker in het zonnetje richting de wedstrijd, de benen een beetje lostrappend. Ik kleedde me om, zocht mijn spullen bij elkaar, ging nog 10 keer plassen en was uiteindelijk veel te vroeg klaar. Achja, beter te vroeg dan te laat toch?

Om 13:20 uur ging het startschot. Met 10 anderen lag ik in een baan en ik kan je vertellen, dat is best krap. Bang om niet mijn eigen tempo te kunnen zwemmen probeerde ik vooraan te komen. Hierdoor ging ik wellicht wat sneller dan normaal, nog steeds niet mijn eigen tempo dus. Na zo’n 75 meter worstelen lag ik met een andere vrouw en een man vooraan in onze baan. Ik had het idee dat we niet heel erg hard zwommen maar ik had ook niet de power in mijn armen voor een inhaalpoging. Ik merkte dat de vrouw voor me een wedstrijdzwemmer was (geweest) en bij de keurpunten steeds een klein gaatje sloeg. Vervolgens moest ik dan weer een paar slagen extra aanzetten om weer helemaal bij te zijn. In de laatste 100 meter merkte ik dat ze toch een gaatje hadden geslagen. Zo kwam ik als derde (tweede vrouw) uit het water in onze baan. Als ik nu naar de uitslagen kijk zie ik dat ik met een tijd van 8 minuten als 9e vrouw in totaal uit het water kwam.

Mijn wissel ging eigenlijk prima, lekker snel had ik mijn schoenen aan en al lopend deed ik mijn nummer op. Ik sprong de deur uit en stond buiten. De adrenaline doet me altijd goed en mijn benen hadden geen moment moeite met de wissel. Ik liep vrijwel direct achter aan andere dame en besloot daar heel even te blijven. Ze liep stevig door en ik wist niet zo goed wat voor een tempo ik aan zou kunnen. Ik moest doorlopen maar het ging eigenlijk nog best relaxt. Al snel haalden we een andere dame bij en liepen we met zijn drieën. Na 1 km begon ik wat ongeduldig te worden. Ik had toch het idee dat ik nog wat harder kon en dus ging ik er vandoor. Ze lieten me gaan en dus kan ik door. In de verte zag ik een andere vrouw, mijn richtpunt. Het was warm dus ik ritste mijn trisuit naar beneden en was 3 kilometer in de achtervolging. Het lopen voelde eigenlijk beter dan verwacht. Mijn tempo bleef constant en mijn benen bleven soepel draaien. Na 4 kilometer was ik behoorlijk dichtbij mijn voorganger gekomen. Ik zette nog extra aan en kwam op 500 meter voor de finish aansluiten. Vanuit het fietsen zat ‘erop en erover’ in mijn hoofd maar ik moest hier toch wel even bijkomen van mijn inhaalactie. Ik merkte aan haar ademhaling en looptechniek dat ze het ook zwaar had dus ik bleef even zitten. Met nog zo’n 100 meter te gaan besloot ik al mijn moed bij elkaar te rapen en in vollevaart richting de finish te gaan. Ik kwam langs zij en ging voorbij. Ze sprintte mee maar ik voelde me sterk en wist dat ik eerder binnen zou komen.

Van mijn eindpositie had ik werkelijk waar geen idee op dat moment (5e blijkt achteraf). Ik had het idee dat ik veel te langzaam uit het water was gekomen. Ik had dan wel snel gelopen maar had hierbij slechts 3 mensen ingehaald, dat kon niet genoeg zijn voor een podium. Later in de uitslagen bleek dat ik na 32 minuten en een beetje was binnen gekomen. Mijn zwemtijd van rond de 8 minuten was langzamer dan ik van te voren in mijn hoofd had maar een gemiddelde snelheid van 1:38 min/100m is eigenlijk best wel oké (zeker als je bedenkt dat ik belabberde keurpunten maak). Met een gemiddelde looptijd van 4:46 min/km was ik voor nu eigenlijk best tevreden, zeker als je bedenkt dat de benen dit tempo best goed aankonden. Al met al dus best een goede dag en ik voel me nu ook eigenlijk helemaal prima. Geen pijntjes en geen extreme vermoeidheid. Op naar de volgende!

Weten wat ik in de tussentijd op sportief gebied allemaal doe? Op instagram houdt ik je dagelijks op de hoogte.