Nu het einde van het jaar nadert is het hoogste tijd voor een terugblik op het triathlon seizoen 2018. Een hoop wedstrijden, goede en minder goede, waar ik met jullie op wil terug kijken. Wat waren leerpunten en hoe gaat dit invloed hebben op mijn nieuwe seizoen? Je leest het hier.

Voorbereiding

Een seizoen begint eigenlijk al in de winter daarvoor. Om goed te kunnen presteren moet daar een periode van bouwen aan je conditie vooraf gaan. Zoals je hier hebt kunnen lezen sloot ik seizoen 2017 niet goed af. Uiteindelijk trainde ik in november wat maar ging eigenlijk ook nog niet echt geweldig. In december leek het echt de goede kant op de gaan met mijn lijf en begon ik vertrouwen te krijgen. Eind december gingen we op vakantie naar Florida en daar merkte ik dat het echt een stuk beter ging met mijn rug. We waren veel onderweg en dat ging eigenlijk allemaal pijnvrij. Helaas viel ik in de laatste paar dagen tegen een picknick bankje aan en brok ik een rib. Bij terugkomst kon ik weer een aantal weken niet trainen omdat diep ademen te pijnlijk was. Eind januari liep ik nog wel de mastbos cross maar werd hier met de neus op de feiten gedrukt, van mijn conditie was weinig meer over. De maanden daarna stonden in het teken van trainen en terug op niveau komen. Ik trainde lekker en deed een aantal trainingswedstrijdjes. Ook liep ik mijn eerste 10km in wedstrijdvorm! Jeetje wat was dit een overwinning. Daarna wat kniepijn en een week ziek maar het begin was toch gemaakt. Eind april fietste ik de Amstel Gold Race en deed ik de zwemloop in Breda. Ik was blij met de resultaten van dat weekend en redelijk gerustgesteld richting de echte triathlon wedstrijden.

Swim Bike Run

De eerste triathlon was ook direct de langste die ik afgelopen jaar deed. De 111km in het Belgische Bilzen. Jeetje wat een afstand was dat. Helemaal gesloopt was ik maar in de auto terug wist ik al weer waarom ik dit zo leuk vond. Ik had afgezien en alles deed pijn maar ik wilde meer, de adrenaline en de kick, het werkt verslavend.

Na  die eerste wedstrijd volgde er ongeveer iedere 3-4 weken een nieuwe. De triathlon in Terheijden was een succes tot ik moest gaan lopen. De triathlon in Utrecht vond ik heel erg leuk en die in Leiderdorp was er eentje om weer snel te vergeten. Ik sloot af met twee korte sprint triathlons. De 024 triathlon in Nijmegen gaf me vleugels, die in Amsterdam zette me weer met beide benen op de grond. Behoorlijk wat ups en downs maar overal was ik wel blij dat ik deze afstand nu toch echt onder de knie heb.

EK Ibiza

Het EK aquabike in Ibiza was een redelijk spontaan idee. Het hele concept van aquabike kende ik eigenlijk niet tot ik het op Facebook voorbij zag komen. Een halve afstand maar dan zonder het loop onderdeel, klonk perfect voor mij! Zo gezegd zo gedaan, ik schreef me in een niet heel veel later waren we in Ibiza. Dit was de ultieme manier om het seizoen af te sluiten. Een geweldig mooie trip met een hele fijne wedstrijd. Hier ga ik nog met veel plezier op terug kijken.

Dat was het hele seizoen en nu is het aftellen naar de volgende! Na een korte rustperiode ben ik nu weer lekker aan het trainen. Ik hoop dat dit probleemloos gaat en dat ik volgend jaar kan gaan knallen. Wat mijn plannen precies zijn lees je hier binnenkort.

Wil je tussendoor op de hoogte blijven, volg mij dan ook op instagram.